Leżajsk. Muzeum Ziemi Leżajskiej otrzyma blisko pół miliona złotych na remont elewacji i piwnic zabytkowego budynku dawnego Dworu Starościńskiego.
Roboty budowlane wykonane na zewnątrz budynku mają nie tylko przywrócić dawny wygląd wizualny budynku, który jest wizytówką powiatu leżajskiego, ale przede wszystkim zabezpieczyć go przed dalszą degradacją.
Najbardziej niepokojącym zagrożeniem w chwili obecnej są pęknięcia ścian i powstające w związku z tym szczeliny.
Ponadto kolejnym problemem są zagrzybione, zawilgocone piwnice w budynku głównym. Dzięki pracom wykonanym w piwnicy dolnej wątek ceglany zostanie: oczyszczony, osuszony, zdezynfekowany, odsolony, wzmocniony, uzupełniony. Mniejsze ubytki cegieł zostaną uzupełnione i scalone kolorystycznie farbą laserunkową. Spoiny zniszczone – skute, wykonane nowe spoinowanie. W piwnicy dolnej planowane są organizacje wystaw czasowych dlatego też piwnica ta w przyszłości udostępniona zostanie zwiedzającym.
W piwnicy górnej zostaną skute tynki oraz położone nowe. Piwnica ta będzie wykorzystywana do celów statutowych muzeum (magazyn na eksponaty).
W piwnicach budynku zamontowane zostaną wentylatory w celu wentylacji wywiewnej w istniejących już przewodach wentylacji grawitacyjnej.
Remont obejmie:
• renowację tynków i malowanie elewacji,
• renowację balustrad,
• oczyszczenie i uzupełnienie zniszczonej okładziny kamiennej cokołu i schodów,
• wymianę okien dachowych (lukarn),
• wymianę rynien i rur spustowych,
• renowację dwóch piwnic (dolnej – cegła, górnej – tynk cementowo-wapienny),
• położenie instalacji elektrycznych w piwnicach.
Muzeum Ziemi Leżajskiej już od końca 2021 posiada niezbędny projekt budowlany oraz wszelkie pozwolenia na budowę tj.: wydane przez Starostę Leżajskiego oraz Podkarpackiego Konserwatora Zbytków.
Budynek Dworu Starościńskiego, zwany w dawniejszej literaturze „zamkiem” jest największą częścią składową całego kompleksu Muzeum Ziemi Leżajskiej. Wybudowany został w latach 1760 – 1770 dla ostatniego starosty leżajskiego Józefa Potockiego.
Zajął on miejsce drewnianych dworów istniejących w tym miejscu od 1524 r. (II lokacja Leżajska). W epoce rozbiorowej był kolejno własnością Skarbu Kameralnego Austrii, hr. Wojciecha Miera i ordynatów Potockich z Łańcuta. W 1932 r. wykupiony przez miasto Leżajsk z przeznaczeniem na siedzibę gimnazjum. Mury w niezmienionej formie przetrwały do lat 30. XX w.
Parterowy z piętrowymi facjatkami nad częścią środkową, zbudowany na rzucie prostokąta. Część płd. – wsch. posiada piwnice sklepione kolebkowo z XVII w., wzmiankowane w źródłach już w 1759 r. jako dostępne spoza dworu. Po 1932 r. poddano go przebudowie, likwidując filary i podcień zajezdny i zaadaptowano pomieszczenia dla potrzeb szkolnych. Przy elewacji frontowej dobudówki od płn. i płd. z 1933 r. W latach 1957 – 1959 przeprowadzono kapitalny remont obiektu.
Ostateczna rewaloryzacja obiektu miała miejsce w okresie marzec 2006 r. – 30 listopad 2007 r. w celu przystosowania go na potrzeby Muzeum Ziemi Leżajskiej – placówki kultury Powiatu Leżajskiego.
Obecnie elewacje wymagają pilnego remontu, a piwnice przystosowania do ruchu turystycznego i zadań statutowych.
źródło: Powiat Leżajski
